De eerste paar dagen

Hi there,

De eerste paar dagen bij het gastgezin en in Moldavië zijn nu voorbij. Op vrijdag werden we om 9 uur opgehaald door Euginia, de social-assistent. Zij gaf ons een rondleiding door de stad Chisinau, waarbij we onder andere het beeld van Stefan cel Mare hebben gezien (Stefan de Grote, schijnt erg belangrijk te zijn geweest in Moldavië, wordt ook wel Stefan de Heilige genoemd, al schijnt hij niet zo heilig geweest te zijn; Hij had een stuk of drie vrouwen en nogal wat kinderen) langs het parlementsgebouw zijn gelopen en een kerk hebben bezocht. Foto's hiervan zijn te vinden op facebook :) Vervolgens zijn we naar het kantoor van projects-abroad geweest, waar we veel informatie hebben gekregen. Ook hebben we hier kennis gemaakt met Elena. Zij nam ons vervolgens mee uit lunchen, waar we ook Igor hebben ontmoet. Bij het restaurant waar we gingen lunchen waren er vier segmenten en uit elk segment mocht je een gerecht kiezen. We hadden gekozen voor traditionele Moldavische kippensoep, mamaliga (maispap) salade en kip. Het was echt een mega grote lunch, niet zoals wij gewend zijn. Na de lunch heeft Euginia ons teruggebracht naar het gastgezin (Dat wil zeggen: Zij zei niks en wij moesten proberen de weg terug te vinden, wat overigens is gelukt). We hadden de hele middag nog voor ons en besloten om even langs de supermarkt te gaan ('Even' is hier al gauw 15 minuten heen en 15 minuten teruglopen, maar het was lekker weer dus dat was niet zo erg).

'S avonds hebben we hier voor de tweede keer avondeten gehad. Het avondeten was hetzelfde als op de avond van de dag dat we aankwamen, maar dat was niet erg want het was erg lekker. Het eten bestond uit een soort kipschotel met aardappel, wortel, doperwten en rode peper. Verder is het hier gebruikelijk dat de hele tafel volstaat met allerlei lekkere dingen, de hele dag door. We worden dan ook elke keer weer vriendelijk verzocht om alsjeblieft alles maar te pakken (Waarschijnlijk zijn we straks echt 5 kilo aangekomen ofzo..). Als nagerecht eten ze hier voornamelijk fruit en koekjes.

Net als de eerste nacht hadden we allebei weer prima geslapen, al is het wel vroeg licht. Om half 10 werden we opgehaald door Elena om de andere vrijwilligers, Anna en Stephen te ontmoeten. Anna is een Nederlands meisje van 20 en Stephen een Australiër van een jaar of 70. We zijn met z'n allen naar een museum geweest en vervolgens zijn wij nog met Anna naar Malldova shopping center geweest. Dit is een winkelcentrum van vier verdiepingen met veel verschillende winkels, was erg leuk. Toen we op de bus aan het wachten waren die naar dit winkelcentrum ging, was er een soort event aan de gang op de straat, waarbij jonge kinderen vol overtuiging aan het dansen waren en riepen hoe geweldig Moldavië was, we hebben dit gefilmd dus zullen proberen om het filmpje op dit blog te krijgen.

Na het shoppen zijn we naar het gastgezin teruggegaan. Sofia, onze gastvrouw, vroeg of we het goed vonden als ze pizza ging bestellen. Ze bood haar excuses aan voor het feit dat ze niet had gekookt, maar ze heeft het deze dagen ook erg druk met haar dochter, Iulia. Iulia woont in Israel maar is drie dagen bij haar ouders. Ze gaat ook bijna trouwen dus vandaag was een soort van feestje met een aantal familieleden. We hebben erg lang met hen aan tafel gezeten en als nagerecht zette Sofia de door ons meegebrachte stroopwafels en pepernoten neer (Die erg in de smaak vielen, vooral de stroopwafels, die zijn nu bijna op..).

Los van wat we allemaal hebben gedaan zijn ons ook een aantal dingen opgevallen hier;
- Alles is hier super goedkoop. Voor een taxirit van ruim twintig minuten betaal je 2,50 (euro), voor de bus betaal je 0,25 eurocent en voor een jaar op de universiteit ben je 500 euro kwijt. (Massaal emigreren dus)
- Moldavische mensen zijn erg lui. Ze gaan werken wanneer het hen uitkomt, stoppen met werk wanneer het hen uitkomt en houden het liefst ongeveer twee uur pauze. Onze werkdagen zullen er ongeveer hetzelfde uit gaan zien want wij werken maximaal van 8 tot 14 (Goh wat vervelend..) Ze waren ook erg verbaasd over de werkdagen die wij in Nederland maken.
- Vooraf werd ons verteld dat er sprake is van een strenge geloofsovertuiging. In ons gastgezin is hier niet echt sprake van. Ze bidden niet en gaan ook niet elke zondag naar de kerk. (Er zullen ongetwijfeld gezinnen in Chisinau zijn waar dit wel het geval is)

Dit was onze eerste echte blog, met alle indrukken die we tot nu toe hebben opgedaan. Als we straks aan de slag gaan op het dagcentrum zullen we niet meer zulke lange blogs schrijven (Beloofd, sorry iedereen die mij (iris) verzocht om niet zulke lange blogs te schrijven ^^.). Maandag is onze eerste werkdag, dinsdag is gelijk onze eerste day-off want dan is het de dag van Chisinau. Alle grote straten worden dan afgesloten, niemand gaat naar zn werk (gelukkig hebben ze al zulke lange werkdagen) en in de stad is het één groot feest als we de local staff moeten geloven, dus dat gaan we zien.

Esther en Iris